سید کاظم موسوی استاد دانشگاههای استان بوشهر در یادداشتی به پایگاه خبری ندای آبپخش به بیان مسائلی پیرامون نام شهدای گمنام پرداختند که در ذیل خدمت خوانندگان عزیز پایگاه خبری ندایآبپخش عرضه میداریم.
بسم الله الرحمن الرحیم
شهدا رفتند، رفتند تا امروز ما زنده بمانیم و نام بلند ایشان را در صفحه تاریخ زنده نگاه داریم.
امروز نسل جوان انقلاب اسلامی ما به جانبازیها و ایثارگریهای رزمندگان اسلام آگاه است و میداند که شهدای گرانقدر و گرانسنگ انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی برای حفظ ارزشهای والای خود (انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی) از خود گذشتند.
امروز پس نسل جوان ما بر خود واجب میداند که این ارزشهای به دست آمده را با هدف ایجاد ثبات در ادامه راه انقلاب اسلامی حفظ ؛ نشر و گسترش دهند.
امروز ما نام شهیدان بر سردرب ورزشگاهها و خیابانهای شهرمان میبینیم و با دیدن نام این عزیزان بر خود میبالیم که چنین شیرمردانی در ایران اسلامی داشته و داریم.
ما امروز کمی که با خود فکر میکنیم میبینیم چگونه نام آن شیرمردانی را که در راه جهاد اسلامی جان خویش بر کف گذاشتند را به بزرگی ببریم.
گشتیم و گشتیم (گردیدیم و گردیدیم) تا کلمه گمنام را یافتیم یا مفقودالاثر را.
آیا مفهوم گم شدن برای این سرمایه عظیم الهی مفهومی زیبنده است ؟
آیا شایسته است آثار این شجاع دلان خیبری را گم شده بنامیم کاش می گفتند زنده نام یا جاویدنام؟یا مهمانان ناشناخته خداوند یا هر عنوان دیگری که زیبنده این رشید مردان بود.
ای کاش ،از این بیان بزرگی شهید پند میگرفتیم که در زمانی فرمود (پندار ما این است که شهیدان رفتهاند و ما ماندهایم ،بلکه واقعیت این است که آنها ماندهاند و زمان ما را با خود برده است).
ای کاش...
سید کاظم موسوی - استاد دانشگاههای استان بوشهر