میان ماه من تا ماه گردون ، تفاوت از زمین تا آسمان است

شهر آبپخش با پیشینه تاریخی درخشان و مردمی مومن و ولایتمدار به عنوان دومین شهر شهرستان دشتستان از لحاظ وسعت و جمعیت محسوب می شود که با در اختیار داشتن نخلستان‌های سر به فلک کشیده به نگین سبز استان بوشهر مشهور است.
این شهر که با جمعیتی بالغ بر بیست هزار نفر به عنوان قطب کشاورزی شهرستان و استان مطرح است متاسفانه از لحاظ امکانات رفاهی در سطح مطلوب قرار ندارد و مردم آن باید برای انجام بسیاری از کارهای خود به شهرهای همجوار مراجعه کنند.
واقعا زیبنده نیست دومین شهر شهرستان دشتستان که سالیان درازی در سیطره بخش همجوار بوده و بسیاری از امکاناتی که هم اکنون در بخش همجوار است به برکت جمعیت آبپخش به آنجا منتقل شده بیش از این مورد ظلم واقع شود.
مسئولان محترم استان،شهر آبپخش به عنوان مرکز بخش آبپخش از عدم استقلال ادارات رنج می برد و مردم از این وضع به ستوه آمده اند هر چند که مسئولان بخش و شهر هم تلاش می کنند به در بسته می خورد.
حال این سئوال مطرح است که فاصله شهر اول شهرستان با شهر دوم از لحاظ امکانات چقدر است؟آیا امکاناتی که در مرکز شهرستان است نباید حداقل یک سوم آن در دومین شهر شهرستان باشد؟
جوانان شهر آبپخش از حداقل امکانات رفاهی محرومند و مجبورند به خاطر ورزش کردن و تفریحات سالم خود پول های هنگفتی هزینه کنند تا آنجا که بعضی از آنها به خاطر نداشتن پول نمی توانند ورزش نمایند.
موقعی که وضعیت امکانات برازجان را با آبپخش مقایسه می کنیم به یاد جمله معروف میان ماه من تا ماه گردون،تفاوت از زمین تا آسمان است می افتیم که جای بسی سئوال دارد.
آیا وقت آن نرسیده که بخش آبپخش بعد از دوسال تبدیل شدن به بخش،ادارات دولتی یا حداقل نمایندگی آنها را در خود ببیند تا مردم این دیار بیش از این رنج نکشند و طعم شیرین استقرار بخشداری را با استقلال و استقرار ادارات و نهادهای دولتی بچشند؟ان الله مع الصابرین

شورای سیاست‌گزاری پایگاه خبری ندای آبپخش