تولید مضاعف و جاده های نا امن

وحید صمصامی یکی از دانشجویان آبپخشی و عضو کانون بصیرت دانشجویی استان بوشهر در یادداشتی در پایگاه تحلیلی خبری گام‌نیوز چنین نوشت:

وقتی سخن از کارایی وسایل نقلیه موتوری به میان می آید ، خواه یا ناخواه باید فرهنگ رانندگی در جامعه نیز مورد بررسی قرار گیرد .ما کمتر خانواده ای سراغ داریم که از مرگ فرد یا افرادی از خانواده یا اقوام و آشنایان خود در تصادفات جاده ای مصیبت و رنجی ندیده باشد . آیا خانواده داغدار از این گونه حوادث ، عامل به وجود آمدن واقعه را عدم استاندارد نبودن خودرو یا مشکلات راه و جاده کشور می دانند و یا مسئله ای دیگر...

حال چند سوال پیش می آید که باید مورد بررسی قرار گیرد . خودرویی که امروز بیشترین فراوانی تولید در کشور را دارد ، بیشترین آمار تصادفات جاده ای و از پس آن بیشترین تلفات را نیز داراست ، در ایران تولید می شود؛ آیا انصاف است مردم خودرویی داشته باشند که در تصادفات کمترین اعتمادی را برای زنده ماندن و کمتر آسیب دیدن ضمانت نمی کند؟اگر کیفیت و ظرفیت کم جاده های کشور ، درصدی از آمار بالای تصادفات را شامل می شود ، آیا رواست با تولید خودرو های با تکنولوژی دهه های 60 و 70 میلادی فضای حاکم بر جاده ها را ناایمن تر از گذشته کرد؟آیا معاینه فنی که برای خودرو ها انجام می شود ، مسئولیت 5 ساله سطح استاندارد خودروها را در حد ایمنی اولیه پذیرفته است؟آیا خودرو سازی در کشور وجود دارد که محصول خود را ، به غیر از قطعات اصلی ، بیشتر از یک سال ضمانت کند ؟

شرکت های سازنده خودرو در کشور که سیاست کلی تولیدات آنها به این شعار معطوف است (ایرانی لایق بهترین هاست) ، در پیشبرد اهداف بلند مدت خود یعنی رسیدن به سطحی که بتواند کمترین مورد یعنی ایمنی جان سرنشینان را تامین کند ، پیشرفتی نداشته و با یک نگاه ساده به سطح کیفی محصولات آنها ، می توان از شکست در تولید و مدیریت شان سخن گفت . شکست مدیریتی در مورد خودروسازان مملکت ما به آن معنا که ورشکستگی به بار آورد ، هیچ وقت تحقق پیدا نمی کند ؛ زیرا پرداخت یارانه های بی حساب و کتاب و همچنین سود بالای خودرو سازان ایرانی با داشتن سوخت و انرژی ارزان و در دسترس و همچنین نیروی انسانی ارزان به این گونه است که هرچه کاهش قیمت داشته باشد ، باز هم مشکل برایشان پیش نخواهد آمد .در این صورت اگر خرید خودرو های خارجی با قیمت واقعی ، آزاد بود صنعت بی کیفیت خودرو ایران نابود می شد و اگر یارانه به خودرو سازان وطنی داده نمی شد هم اکنون چنین شرکت های خودرو سازی وجود خارجی نداشت .

ایران بالاترین آمار تصادفات و همچنین رتبه دوم آمار مرگ و میر در دنیا  را داراست . پس از ناایمنی خودرو ها ، عدم کیفیت راه های کشور مسئله ای غیر قابل انکار برای ایجاد حوادث رانندگی است .از همان ابتدا جاده ها بر اساس اصول مهندسی و راه سازی ساخته نشده اند و عمر مفید زیادی ندارند که بیشترین استفاده نیز از آن می شود .در مقابل پرداخت یارانه و حمایت بی دریغ دولت از صنایع خودرو ساز ، کمبود بودجه وزارت راه و شهرسازی برای ساخت جاده و راه های با کیفیت و استاندارد ، به چشم می خورد  .

موتور سیکلت  به رغم اینکه می تواند وسیله ای سبک و چالاک ، برای استفاده و سرعت بخشیدن به حمل و نقل و انجام کارهای روزمره باشد ، به جای اینکه عصای دست مردم شود بلای جان مردم شده و به عنوان ارابه مرگ جوانان و نوجوانان به خصوص مردم نواحی جنوب و شمال ایران تبدیل شده است . درصد زیادی از تلفات موتوری از وارد شدن ضربه به سر یعنی عدم استفاده از کلاه ایمنی شامل می شود . همان گونه که از موتور سیکلت برای تفریح و ورزش مورد استفاده قرار می گیرد و در این میان محلی مناسب ، مثل پیست موتور سواری ، برای تخلیه انرژی و ورزش و سرگرمی وجود ندارد ، خواه یا ناخواه مانور و کورس موتور سواران به خیابان ها کشیده می شود و حوادث تلخ و ناخوشایندی به وجود می آورد .

مسئله ایمنی و سلامت مردم موضوعی نیست که به خاطر مسائل اقتصادی و درآمد های زودگذر که عده ای بخواهند به آن برسند ، به خطر بیفتد . تا کی مردم ایران باید تاوان پیکان ، نیسان و حال نیز پراید ، که کمترین استاندارد ایمنی و زیست محیطی را ندارند ، بپردازند . طبق آمار تصادفات رانندگی در ایران دو برابر آمار جهانی است . همان گونه که تعداد کشته شدگان زلزله ژاپن از تعداد فوتی های تصادفات رانندگی ایران کمتر است ؛ پس از حادثه زلزله همه جهانیان به کمک زلزله زدگان شتافتند و تمام توجه جهان به کمک به آن ها معطوف شد . حال این سوال پیش می آید که آیا کشته شدگان و آسیب دیدگان در تصادفات رانندگی ایران نیاز به توجه ملی و کارشناسی ندارند؟

رفتار های انسانی و فقر فرهنگ رانندگی که عامل اصلی در بروز حوادث و تصادفات در جاده های کشور است نیاز به آموزش و توجه بیشتری دارد . حیف است نیروی جوان جامعه(زیر30سال) که نشاط و پویایی جامعه به آنها متکی است در آمار اکثریت جان باختگان و مجروحان تصادفات رانندگی را تشکیل دهد .