یا مقلب القلوب و الابصار ...

نوروز می‏آید

تا گرد غفلت را از رخسارمان بشوید
و از خواب‏های دراز خرگوشی بیدارمان کند
تا بدانیم که ایستایی و رکود ، شیوه مرداب است
وقتی غبار تیرگی و کینه را از روح و جانمان تکانده باشیم
در دل‏های آفتابی‏مان
هفت سین سلام و سادگی گسترده خواهد بود
بوی سبزه در فضای رنگارنگ سفره می‏پیچد
عطر سیب‏های سرخ
جای دیگری میان این همه ، باز می‏کند
دل‏های یکرنگ و باصفا
آماده می‏شوند تا به ثانیه‏های تازه زندگی وارد شوند
تیک تاک ساعت
فضای پرسکوت خانه را پر می‏کند
چیزی به ثانیه‏های آغازین سال نو نمانده است
یک سال گذشت و واپسین ثانیه
فاصله میان زمان‏ها را دو نیمه کرد
چشم‏ها به روشنی باز می‏شوند
و دل‏ها به یکدیگر نزدیک و قلب‏ها آرامش دوباره می‏یابند
در حلول سال نو
و دلگرم به آتیه‏های مهربانی و صفا می‏شود
احساس بهار ، نیلوفرانه بر اندام طبیعت می‏پیچد
و زمستان کوچ می‏کند
یا مقلب القلوب !
قلب‏های زنگار گرفته‏مان را
به یادت به رودخانه روشنی می‏سپاریم
و در تار و پودش بذر مهر می‏باشیم
ای تدبیرکننده روز و شب
ای تغییردهنده حال‏ها !
یاری‏مان کن تا با سلاح عشق و صداقت و ایمان

به بهترین حال‏ها دست یابیم . . .

عید نوروز بر تمامی اهالی شریف بخش آبپخش مبارک